Uw rijdende reporter is net teruggekeerd van de witte berghellingen in Oostenrijk. Ja, u leest het goed er was voldoende sneeuw waar uw reporter verbleef. Dat zelfde is, weet ik inmiddels wanneer ik dit proza aan het papier toevertrouw, ook Enrico ten deel gevallen. Al met al doet het je wel afvragen of er op de TV niet alleen excessen worden getoond. Maar goed; dit stukje gaat niet over skiën maar over fietsen.
Het seizoen van de fietsvrienden is eigenlijk al op donderdagavond begonnen met de borrel op de eerste donderdagavond bij Groen-Geel. Opvallend was het hoge bestanddeel van niet alcoholische drankjes op deze avond. Kennelijk hebben een aantal fietsvrienden toch serieuze plannen voor het nieuwe seizoen. Daarentegen was de inname van het bruine fruit nog op het vertrouwde niveau. Het behaalde gezondheidsvoordeel werd daarmee dus wel weer vakkundig om zeep geholpen. Opvallend was dat we die avond twee prominente leden moesten missen. Allereerst Enrico. Hij was nog met vakantie. De barman was de hele avond van slag. Normaal zorgt Enrico ervoor dat de stroom van alcoholische versnaperingen gestaag blijft doorlopen en dat de rekening aan het einde van de avond wordt betaald en verdeeld. Niet deze keer dus.
Ook Gerben werd gemist en wel om een hele andere reden. Tijdens het fietsen die dag was hij onwel geworden en maar direct naar de dokter gereden Een goede beslissing bleek achteraf. Hij kon snel worden geholpen en zoals het er nu uitziet zal hij weliswaar even rustig aan moeten doen maar zal hij over een poosje weer volledig hersteld zijn. Namens alle fietsvrienden veel sterkte bij je herstel gewenst Gerben!!
Gisteren begon het gezamenlijk fietsen voor enkele fietsvrienden al weer in Egmond aan Zee. De strandploeg nam daar deel aan de Egmond Pier Egmond Race. Gelukkig waren de omstandigheden gezien het jaargetijde uitstekend. Dit met uitzondering van een straffe windkracht vijf uit het zuidwesten maar dat mocht de pret niet drukken. Uw rijdende reporter nam deel op een fel blauwe strandfiets. Iets wat natuurlijk niet onbesproken is gebleven omdat uw rijdende reporter vaak heeft verwezen naar onze blauwe smurf Bert. Bert heeft inmiddels een ander kleurtje gescoord dus ik vrees dat ik er niet aan ontkom dat ik uit moet gaan kijken voor de streken van Gargamel. Ook nog leuk om te vermelden dat het niet handig is om je raceschoenen mee te nemen als je MTB pedalen hebt. Gelukkig kon de lokale fietsenmaker nog een paar gewone pedalen monteren zodat ik de rit op mijn gympies kon rijden. Pfffhhhh. De race verliep goed en er sneuvelden zelf enkele PR’s. Het was alleen jammer dat Denny nog even op het laatste stuk onderuit ging maar de schade, zoals het zich liet aanzien, viel gelukkig wel mee. De tocht was overigens uitstekend georganiseerd door een van onze sponsoren en fietsvriend Marco van de firma Buter. Dankjewel Marco.
Vanmorgen stond er een “reguliere” rit gepland met vertrek vanaf de brandweer. Steef kondigde hem aan als een rondje trappelen om de beentjes los te krijgen. Ook een goede gelegenheid voor de standfietsers om de ergste spierpijn weer te verdrijven. Onwennig staat uw reporter deze morgen in het donker op. Gelukkig begint het tegen half negen licht te worden zodat verlichting niet noodzakelijk is. Best wel mooi om met zonsopgang op de fiets te zitten. De fietskriebels hebben kennelijk bij een behoorlijk aantal mensen al weer toegeslagen want we gaan met veertien man op pad. Marcel D en Jordi B zijn ook na een lange afwezigheid weer present. We trappelen met een gestaag tempo vaan rond de 28 k/u richting het Alkmaardermeer en draaien daar langs het NH kanaal richting Purmerend waar Rob P aansluit bij de groep. Rob heeft zijn spaarvarken stuk geslagen en de inhoud geïnvesteerd in een oogstrelende oranje strandfiets. Rob is nogal zuinig op zijn spullen en hij heeft zijn aanwinst de laatste weken meer op de weg gebruikt dan op het strand. Hij vindt het stiekem wel een beetje zonde om er mee het strand op te gaan. Geen g.l.l hoor Robbie gewoon op het strand knallen met dat ding !!
Geheel compleet vervolgen wij onze weg via Monnickendam richting Amsterdam Noord. Daar aangekomen blijkt Steef geen rekening gehouden te hebben met een afgesloten brug die gerenoveerd wordt. Normaal gesproken sturen wij in dit soort situaties Gerben vooruit voor de bouwkundige beoordeling. Dit hebben we ook al eens geprobeerd in Italië en dat is toen (wonderwel) goed afgelopen. Maar zoals eerder vermeld even geen Gerben vandaag. We missen hem nu al. We draaien om en rijden via een alternatieve route richting de nieuwendammerdijk in Amsterdam Noord. Dit is de dijk die je redelijk comfortabel kunt nemen met je racefiets of je MTB. Met de racefiets is het echter een ander verhaal. Het voelt da net alsof je met 120 bar in je banden over een wasbord van enkele kilometers rijdt. Gelukkig ligt het etablissement voor de koffie en de (verwachte) appeltaart.
Echter van de appeltaart komt niets terecht. We blijken in een vegetarisch c.q. veganistisch restaurant te zijn beland. Allemaal verantwoorde versnaperingen zoals bananenbrood, pindataart , bosbessen-citroencake en dat soort zaken. De kaart toont zelfs een carpaccio op basis van wortels. Vast erg lekker als je er van houdt. Maar volgens mij valt appeltaart beter in de smaak bij de groep. Het ontbreken van de appeltaart heeft gelukkig geen invloed op de goede sfeer vandaag. Tijdens de koffie worden de kansen van de afwezigheid van Gerben voor het bergklassement nog even besproken. Er ontstaat zo wel weer ruimte in de kopgoep. Aan de andere kant zou hij wel eens zo goed kunnen herstellen dat hij nog harder omhoog gaat. Uw rijdende reporter vermoed het laatste temeer daar bijvoorbeeld Simon en Laurent vanwege soortgelijke blessures nu niet bepaald zachter zijn gaan rijden. De toekomst zal het uitwijzen.
Tijd om weer op te stappen en de laatste 20 kilometer richting Wormer te voltooien. Kennelijk is Steef nog niet geheel scherp want we rijden in het park bij Amsterdam Noord al direct een doodlopend stuk in. Lachen natuurlijk en natuurlijk overvloedig sarcastisch commentaar vanuit de groep. De rest van het stuk voltooien we met wind mee en het is overduidelijk dat de fietsvorm misschien nog wat aandacht behoeft maar dat de gesprekken al weer snel op het oude “niveau” zijn beland. Kennelijk heeft dat laatste weinig training nodig. Al met al weer een mooie rit en veelbelovend voor de rest van 2023.
Het gaat weer een mooi seizoen worden.
Tot binnenkort.
Marcinello uw rijdende reporter
