Verslag

Afzien

Lekker warm tussen het warme dons, schrik ik wakker, beltoon van mijn mobiel. Verward schiet ik omhoog verslapen?

Nee gelukkig het is pas half acht.

Omkleden, wel of geen extra laagje? Kijk naar de voorspellingen gevoelstemperatuur -13 brrrr even overweeg ik weer in bed te stappen. Waarschijnlijk was ik niet de enige met die gedachte.

Extra laagje dus. Eten, extra jack, buff om wanten (is zo lekker tegen de kou) aan en gaan, deur op slot @#&%@# sleutel zit in mijn achter zak. Wanten uit, deur op slot. En weer het gevecht met een paar wanten. Gelukt. Op naar de start, 20 man staan aan de streep te trappelen van ongeduld of de kou.

8:30 klinkt het start schot. Als een losgeslagen kudde wordt de clausbrug genomen. Mijn tong rammelt al tussen mijn spaken, dat wordt wat vandaag.

We vervolgen de route richting noordoost waar een ijzige kou ons tegemoet komt, veel gekreun en warm slaande handen om mij heen. Wat een lol hebben we.

Het tempo wordt langzamerhand opgevoerd, Zonder ook maar een onvertogen woord wordt er een tandje bij gezet. Plots begint het hier en daar te kraken en te piepen. Tandje eraf om in een ouwewijfen tempo richting de koffie te peddelen. Eindelijk

Paniek bij de bediening. 20 zwetende mannen willen koffie, en appeltaart, ook dat nog. Deel van het restaurant veranderd in een fiets werkplaats.

Weer wat opgewarmd en de hartslag weer op niveau komen de praatjes weer vanzelf.

Daar gaan we weer. Op naar het zuidwesten NO-windje vol in de rug, (dachten we).

Menigeen jaagt zijn hartslag op hol. “Mannetjes” er af, tandje eraf.

Peloton kruipt in elkaar om maar zo min mogelijk wind te pakken. Stoempers voorop houden het tempo er redelijk in.

En dan, het viaduct over de A7 de raspaardjes geven een beetje gas bij. Gelukkig wordt er weer gewacht want de wind waait alweer hard om de kop.

Rechtsaf de Westerweg op, de snijdende wind blaast nu vol vanachter. Wat een genot.

En dan…. uit het niets een demarrage. Het peloton verbrokkeld in kuchende naar adem snakkende renners.

Het laatste stukje. Kronkelend over de Engewormer, wind tegen, wind mee, wind tegen, en het tempo blijft maar hoog, weer die tong op het grove profiel.

Thuis 80km op de teller. 

4 dagen niet bewegen…….. Wat is afzien (achteraf) toch lekker.

De Bengel.