Dit is normaal een tijd dat uw rijdende reporter zich gedraagt als een journalistieke eekhoorn die zijn redactionele beukennootjes verzamelt om in het voorjaar weer vol van inspiratie het nieuwe seizoen tegemoet gegaan. Maar op veler verzoek toch nog even een tussendoortje.
Vanmorgen staat er een middellange rit van 80 k op het programma . Een rondje Knip genaamd naar het gelijknamige café waar we de tussenstop heb gepland. Ook nog eens halverwege dus toepasselijker wordt het niet. Op de vertrekplaats komen 11 fietsvrienden bijeen. De rest is op het strand of in het terrein op de MTB actief. De blauwe smurf (Bert) maakt direct duidelijk dat het na drie weken afwezigheid over is met de rust. Juist nu we een dag hebben omdat onze fietsvriend Joep niet aanwezig is. Ze zullen het toch niet stiekem met elkaar afstemmen?
Op de afgesproken tijd zet de groep zich in beweging met twee van de drie vaste kopmannen , Stephan en Gerben, op kop. Het lijkt de formule 1 wel waar elke week het tempo wordt bepaald door een drietal rijders. Het tempo ligt lager dan in de zomer. Dit heeft o.a. te maken met de diversiteit in het materiaal. Ook uw rijdende reporter rijdt vandaag op een nieuw karretje; een strandfiets. Maar de wintervorm speelt natuurlijk zeker ook een rol. De oranje boog kan immers niet altijd gespannen staan. Het tempo ligt weliswaar lager maar dit geldt zeker niet voor het volume.
Uw rijdende reporter heeft het genoegen om naast de blauwe smurf te rijden. Dit resulteert in een hoogfrequente fluittoon in het linkeroor voor de rest van de dag. Misschien een goed idee om ook oranje oordoppen aan de standaard uitrusting van de fietsvrienden toe te voegen. Ik ken nog wel een glazenwassersbedrijf in Wormerveer die deze zou kunnen sponsoren 😊.
Zonder gekheid; best wel gezellig keuvelend rijden we via een perfect uitgezette route noordwaarts. De omstandigheden zijn ons goed gezind. We zien fantastische Nederlandse najaar luchten met regenbogen en heftige buien in de verte. Maar hoewel we hier en daar een paar druppels meepakken rijden we er op de een of andere manier aardig tussendoor. Vlakbij Heerhugowaard bevestigt Bert V nog maar eens het voortschrijdende middelbare leeftijdbeeld in de groep door het inroepen van een urgente plaspauze. Of het nu komt door de tien toeschouwers of door de lage temperatuur Bert heeft enige moeite om het voor de plas benodigde materiaal in stelling te brengen. De term pulken valt zelfs !! Voorzien van deskundig commentaar en goedbedoelde tips van de tien toekijkende fietsvrienden lukt het uiteindelijk toch en kunnen we opgelucht, zeker Bert, weer verder. Vlak voor de Knip komen we door de landerijen te rijden waar een kenmerkende lucht de neuzen van de groepsleden bereikt. In eerste instantie wordt het geweten aan bovenmatige gasvorming bij onze voorrijders maar al snel wordt het duidelijk dat het anders is. Vanuit de voorzijde van de groep wordt gewaarschuwd voor bagger op de weg die daar in verband met het oogsten van kool is achter gebleven. Uw rijdende reporter is even niet scherp en wordt binnen een tempo waar een Volendamer stukadoor trots op zou zijn voorzien van een laag natuurlijk leem aan de voorzijde.
Hilariteit alom als we enkele minuten later bij de Knip arriveren. Uiteraard wordt dit even op de gevoelige plaat vastgelegd en gedeeld in de groepsapp. Gelukkig bieden de toiletvoorzieningen uitkomst en kan uw rijdende reporter weer fris en fruitig van de welverdiende appeltaart genieten. De sfeer is ontspannen, de koffie en appeltaart goed en na een tweede kop koffie aanvaarden we de terugweg.
Via Koedijk rijden we Alkmaar binnen en vervolgen we onze weg om via Akersloot, Uitgeest en Krommenie weer in Wormer aan te komen. Na een lekkere warme douche kan ik alleen maar concluderen dat fietsen ook in deze tijd van het jaar een geweldige bezigheid is. Tot de volgende keer!!
Marcinello uw rijdende reporter
