Het seizoen komt dit jaar enigszins moeizaam op gang.
Dat komt niet alleen door het weer en de door de overvloedige regen geblokkeerde wegen maar ook door een lichte blessuregolf in het oranjepeloton.
Nico B is al een poosje uit de running met een onwillige knie. Bert de R heeft de afgelopen winter regelmatig in de lappenmand gelegen maar is inmiddels al weer redelijk hersteld. Hij beschikt over een paar haviksogen. Het zal wel een hele uitdaging voor hem zijn om al die lelijke fietsvrienden nu eens goed te kunnen waarnemen. Als het maar niet zoveel pijn aan zijn netvlies doet dat hij voor garantie weer bij de arts aan moet kloppen.
Edwin de W heeft recentelijk ook een versleten onderdeel laten vervangen. Hij had al tijden lang last van pijn aan zijn heup en het moment was toch eindelijk tijd geworden om er iets aan te laten doen. Hetzelfde overkwam Gerben die vanochtend dezelfde procedure heeft ondergaan. Gezien de gelijktijdigheid vermoed uw rijdende reporter een gevalletje collectieve inkoop.
Ook onze fietsende ANWB’r Edwin G is direct na het einde van vorig seizoen onder het mes gegaan. Hij staat inmiddels al weer aardig zijn mannetje in de groepsritten.
Het opvallende is dat deze mannen ondanks de blessures altijd goed gepresteerd hebben in onze ritten. Kun je nagaan wat er gebeurt als de mannen weer volledig hersteld zijn. Helemaal Gerben die ook zijn kleppen nog even heeft laten bijstellen. Volgens mij wordt het dringen op de kop met al die bionische mannen.
Afgelopen zondag reden we alweer een mooie rit in het Noord Hollandse. De rit ging via Uitgeest en Castricum door de duinen richting IJmuiden. Onderweg kwam het besef dat we gezien de overvloedige regenval onze oranje zwembroeken hadden moeten meenemen. In de buurt van Heemskerk moesten we toch echt omrijden omdat de route meer weg had van een olympisch zwembad dan van een fietspad.
In de Kennemerduinen, richting Bloemendaal, konden we de eerste waterhindernis nog wel redden. Enrico hield er wel paar natte schoenen aan over. Voor hem dus ook maar een paar oranje laarzen bij de volgende bestelronde.
Even verder was het weer raak. Het pad geheel onder water. Een hoge duikplank was meer op zijn plaats dan een oranje groep fietsers. Tegelijkertijd een lekke band dus we konden mooi van het uitzicht over het water genieten.
De weg naar Bloemendaal vervolgd en de eerste echte sportieve hindernis van het seizoen, het bekende Kopje van Bloemendaal werd naadloos door de hele groep genomen.
Bij het begin van de boulevard namen we in het voorjaarszonnetje een heerlijke kop koffie geregeld door de voorzitter afdeling feesten en partijen Enrico.
Met de tank vol weer op weg naar huis.
Onderweg werd de hormoonspiegel nog even verhoogd door een jonge blonde renster die zich uit het niets even bij de groep voegde. Ze zag er niet alleen flitsend maar reed ook zoals ze er uit zag. Na een paar minuten zette ze even aan en was ze weer verdwenen uit het zicht, De groep enigszins gedesillusioneerd achterlatend.
Vanaf de pont met windje in de rug naar huis en lekker onder de warme douche.
Een heerlijke voorjaarsrit. Dat is veelbelovend voor de rest van het voorjaar.
Binnenkort meer avonturen door de rijdende reporter
