Verslag

De herfst is begonnen

Vorige week deden de eerste beachbikes alweer hun intrede in de groep. De rit was toen naar Hoorn via de Beemster. Op weg naar Hoorn stond er windkracht vier en dat kost met name de beachbikers flinke moeite. Geen probleem dan doen de racefietsers even wat meer kopwerk. Al met al een stevig ritje. Gelukkig konden we in Hoorn nog genieten van de koffie met appeltaart. Door de Covid-maatregelen is dat de eerste weken nu niet meer mogelijk. Na terugkomst was bij iedereen de pijp goed leeg. Uw rijdende reporter miste die middag zeker ten minste 20 ronden van de Formule 1 doordat de luiken even dicht gingen.

Vanmorgen zag de weersverwachting er niet goed uit en een hoop groepsleden besluiten zich over te geven aan de dreigende weersomstandigheden en nog even lekker de nachtrust even te verlengen. Ook gaat er een groep op de MTB rijden en zijn er nog enkele (gedeeltelijk) geblesseerden zoals Ronald K, Hans van G en Wim B (spoedig herstel gewenst mannen!!) Enkele enthousiastelingen blijken uiteindelijk toch bereid te zijn om het risico op een nat pak te nemen. We vertrekken vandaag om 9 uur op verzoek van onze nestor Cees R. De gewijzigde vertrektijd blijkt tussen alle verjaardagwensen op de groepsapp te zijn beland en Joep heeft hem daardoor gemist. Om 08.30 uur belt hij me op; “waar ben je nou?”. Ik leg het hem uit en al brommend besluit hij mij tegemoet te rijden om te voorkomen dat hij een half uur stof (of regen) loopt te vangen op de vertrekplaats bij de brandweer. We treffen elkaar bij de Julianabrug en rijden gezamenlijk naar de brandweerkazerne. Daar blijkt dat we vandaag in een select gezelschap zijn. We zijn vandaag maar met acht man. We wachten nog even op laatkomers maar behalve een paar vroege supermarktbezoekers komt er niemand meer. Ook geen Cees!?!? 

Enfin, we vertrekken met zijn achten en rijden met de wind in de rug richting het Alkmaardermeer. Bij de Woude draaien we de Starnmeer in en worden we er door de wind nog eens op gewezen dat het nu echt herfst is. We rijden om en om op kop. Ook vandaag weer een mix van beachbikes en racefietsen. Collectief werken dus!! Een groot deel van de rit in het zoggie (Zaans voor in de luwte) zit er vandaag zeker niet in. Bij Purmerend daalt het volume in de groep doordat Joep afzwaait. Hij heeft nog een programma vandaag. Het tempo daalt echter niet. Als we Purmerend passeren begint helaas de eerste regen en trekt de wind aan. Dat is balen. We hadden de hoop om net als vorige week tussen de buien door te rijden maar helaas dat zit er vandaag niet in.  We vervolgen onze weg langs het Noord Hollands Kanaal en rijden in een waaier om gezamenlijk de wind op te vangen. Bij Watergang aangekomen rijden we langs een groep wachtende racefietsers. “ziet er goed uit mannen”.  Voor ons heel normaal inmiddels maar de oranje kleding trekt nog steeds de nodige aandacht. Nog een klein stuk tegen wind langs het Kanaal tot de Durgerdammerdijk. Daar steken we de brug over en volgen het Kanaal in de tegenovergestelde richting. Daar krijgen we, maar dat heeft de oplettende lezer natuurlijk al begrepen, de wind in de rug. Dat is wel ff comfortabel. We rijden met 35 km/u door tot Purmerland en we sturen richting Oostzaan. Op de Haal in Oostzaan stopt het met zachtjes regenen. De blauwe smurf maakt er zelfs melding van dat zijn schoenen vol beginnen te lopen. Maar ja er zit niets anders op dan toch nog ff door te bijten. Via het centrum van Oostzaan gaan we over de Kerkstraat. Daar schuilen we onder het viaduct en nemen we even de tijd voor een gelletje en een paar slokken uit de bidon. Daar moeten we het mee doen. Vanwege de maatregelen geen koffie met taart vandaag. We blijven niet te lang hangen want door de wind die onder het viaduct door blaast voelt door de natte kleding behoorlijk koud aan. We rijden via Poelenburg en de Achtersluispolder naar de Den Uylbrug. Een sprintje omhoog en we laten ons rollen naar de Provincialeweg. Het blijft regenen en we zijn inmiddels allemaal wel voldoende doorweekt om geen weerstand te bieden tegen het voorstel om maar direct naar huis te rijden. Het ritje langs de Provincialeweg blijkt uiteindelijk nog wel een lekkere afsluiter. Het stopt warempel met regenen en we hebben de wind vol in de rug. We laten ons meevoeren op de wind en binnen een kwartier zijn we in Wormer. Tijd voor een welverdiende warme douche!! Hopelijk volgende week beter weer. 

Marcinello uw rijdende reporter