Zondagochtend 7:30 schrik wakker van een vreemde vogel…….. O het is mijn wekker.
Slaapdronken trek ik mijn O ZO bekende lycra aan, strompel naar beneden, prop verward wat broodjes naar binnen. Nog steeds niet helemaal wakker, vul ik mijn bidons één met water de ander vul ik wat aan met wat poeder, WAT GEBEURT ER NOU, wat wordt het dik??
Sjit! Verkeerde bus gepakt. Wazig lees ik de tekst op de verpakking, BLOEM staat er met grote letters op de verpakking!!
Pfff na veel gehannes is het deeg er weer uit, vanmiddag dan maar zelf een brood bakken?
Nog steeds met slapende ogen vul ik de bidon met het juiste goedje.
Schoenen aan, proviand in de achterzakjes.
En als laatste schuif ik voorzichtig mijn helm uit het foedraal…… wat is dat? Als een bliksemschicht word ik getroffen, zie even niets meer behalve de vlekken voor mijn ogen.
Na 5 minuten keert het licht weer terug in mijn ogen, verdwaasd vraag ik mij af wat er gebeurd is? Half bij bewustzijn realiseer ik mij dat het die nieuwe teamhelm geweest moet zijn.
De volgende poging doe ik uit voorzorg eerst mijn zonnebril op, knoop het foedraal weer voorzichtig los schuif hem er langzaam uit…… gelukkig, het gaat goed.
Met een snelle beweging zet ik hem op mijn hoofd stap op de fiets en rij richting het verzamelpunt.
Wat is dat daarboven in de lucht? De bloedmaan was toch vrijdag? En dan weet ik het,
het zijn de eerste mannen die al gearriveerd zijn. Ik neem de rotonde driekwart en zie de mannen al, als vuurvliegjes staan ze te glimmen bij het verzamelpunt.
Nog even wachten op de laatkomers en we gaan op pad. Met een paar gastrijders die waarschijnlijk dit aparte natuurverschijnsel aan de hemel hebben zien staan schitteren.
Over de rit kan ik vertellen dat we overal ruimbaan kregen van gedesoriënteerde medeweggebruikers. En dat vol ontzag één van de helmen van hand tot hand ging bij mede wielrenners tijdens de koffiestop.
Al met al een goed besluit van Fietsvrienden Wormer om deze helm aan te schaffen.
ZIEN IS GEZIEN WORDEN.
Nogmaals bedankt.
De Bengel
