Rondje Jordaan
Daar zijn we weer.
7:30 Met de kramp (van de strandrit) nog in de benen stap ik uit bed om de gezelligheid van de groep op te zoeken.
8:15 Firestone, Lange Ed staat er alweer, zoals gewoonlijk de eerste. Langzaam druppelen de mannen binnen. Ook twee onbekende gezichten sluiten zich bij ons aan 😉 Na een voorstelrondje is het tijd om te gaan, leuk dat jullie er weer bij zijn Enrico en Hans D.
8:30 Met Stephan en Gerben op kop gaat de route richting Purmerend om daarvandaan richting Amsterdam te draaien.
Het is best fris, Roland wappert wat met zijn handen om weer wat gevoel te krijgen in zijn tintelende handen.
Hans D verwisselt op de kanaaldijk van positie, ik vraag lekker uit de wind zitten? Nee vernauwde luchtwegen is de reden dat hij de route inkort. Ja ja 🙂 🙂
9:45 Er wordt van de geplande route afgeweken, wat tot onrust in het peloton lijdt, als argument worden wegopbrekingen aangevoerd. Tot groot ongenoegen van Marcel G. gaat dit alleen maar ten koste van de afstand of zei hij nou mooie dorpjes.
Mooie dorpjes? We gaan vandaag naar de grote stad.
Stefan (samen op kop met Lange Ed) mompelt zacht, we zoeken zoveel mogelijk wind tegen.
Nou dat heb ik geweten met brandende bovenbenen trappen we tegen een straffe wind door de polders van Amsterdam-Noord.
Ben inmiddels gevoel van tijd helemaal kwijt, dus sla de tussentijden maar over.
We komen weer in de beschutting van de stad. Lekker dan, de Schellingwouderbrug op, altijd mijn favoriet 🙁 , maar ik kan goed volgen en voor ik het door heb zijn we boven.
Lekker naar beneden bollen. Om vervolgens de Amsterdamsebrug op te gaan, dus vol goede moet trap ik naar boven. Maar halverwege klappen mijn longblaasjes, krijg de trappers nauwelijks rond, jezus wat gaat het zwaar. Een hoop gelach in mijn wiel. Ik kijk om, recht in het lachende gezicht van Jouke, @$%#@$% die eikel had gewoon letterlijk en figuurlijk zijn karretje aan mij gekoppeld.
Stephan heb jij dinsdag tijd voor een telefoontje?
Met een normale hartslag zigzaggen we door Zeeburg om via het Centraal station, de Haarlemerstraat, Herengracht de Berenstraat in te rijden om bij Rapha een bakkie te doen. Maar helaas, wie gaat er nou in een kledingzaak met 13 man koffiedrinken.
Handschoenen weer aan en op naar het volgende adres. Hé is dit wat mannen wordt er geroepen, Pancake restaurant naast het Anna Frank huis, nee toch maar niet, hup weer op de fiets en die handschoenen aan, Forrest wordt er gek van.
We zijn een bezienswaardigheid onder talloze toeristen, klikkende camera’s schieten plaatjes van de oranjetrein.
Volgende tent, weer niet, de kastelein trekt een zuur gezicht. Zijn jullie helemaal mesjogge krijgen we naar ons hoofd in plat Jordanees. Simon zegt: die fransen zijn dus niet de enige die de deur sluiten als er een horde dampende mannen aan komen, of gaat het weer goed met de horeca?
En weer verder
Ja hier!! wordt ervan uit de groep enthousiast geroepen.
Café Thijsse op de Lindengracht, we zetten onze troetelkindjes voor de deur op slot, we zijn tenslotte in de grote stad, en stappen massaal naar binnen.
Door drie leuke meiden worden we vanachter de bar enthousiast welkom geheten.
We nestelen ons in een lange rij aan de bar, en de bestelling wordt opgenomen, even ben ik in de verleiding om een biertje te bestellen.
Toch maar koffie, lekker gebakje erbij. We gaan hier nooit meer weg.
De rekening pfffft, Simon trekt een beetje wit weg. Maar café Thijssen heeft wel het appeltaart klassement gehaald.
Nog ff een fotomomentje voor de zaak en daar gaan we weer, de mannen hebben er zin in, geen tijd om mijn camera op te bergen, even een tussen sprintje en we zijn weer compleet.
We vervolgen onze route, door het Westerpark, Tuinpark Nut & Genoegen om via Spaarnwoude in een streep naar de pont te kachelen.
Linksaf, linksaf? zegt Marcel totaal verrast. We pakken nog even een klimmetje zeg ik opbeurend.
Gelukkig, die slaan we over. Maar in een streep naar de pont zit er niet in.
Er wordt zelfs nog een straf rondje door Stephan ingelast. Wat bij een paar de nek om draaide. Waar hebben we dat aan verdiend?
Op de pont komt iedereen weer bij zijn positieve.
Weer voet aan wal gaat het richting huis.
Dik 75 km op de teller.
Mannen bedankt voor de gezelligheid.
En voor de afvallige die er niet bij waren, jullie hebben wat gemist!
