Ondanks de welverdiende vakantie van “uw rijdende reporter” verzaakt hij niet in de altijd doordraaiende wereld van de journalistiek.
“Uw rijdende reporter” stond om 7:15 uur op, brommend als altijd (waarom doe ik dit?), maar na het eerste bakje koffie wordt hij meestal al wat vrolijker. “Uw rijdende reporter” had net als veel leden van de Fiets Vrienden Club een pittig weekje achter de rug. Hij had de hele week nog de vorige rit in de benen, niet van de inspanning, want die was er bijna niet, maar wel van de jeuk. Nog steeds zat de jeuk van de enkels tot aan de edele delen er goed in. Het was ook een pittige week voor de journalistiek, de aanslag op collega journalist Peter R. de Vries doet je nadenken over de zin en onzin van wat we allemaal denken, doen en schrijven. “Uw rijdende reporter” heeft de vrijheid van meningsuiting en het respect voor andere meningen hoog in het vaandel (en daar wil hij de politiek ook bij laten). “Uw rijdende reporter” is immers sportverslaggever. De zondagochtend met de Fietsvrienden is elke keer een uniek evenement. Een clubje oude mannen met allerlei achtergronden is toch elke keer maar weer instaat om meer dan 100 kilometer in straf tempo door Noord-Holland te flitsen.
Ook nu stonden er weer 21 man klaar bij de brandweer centrale, al jaren vraagt “Uw rijdende reporter” zich af staan we hier voor een sportieve uitdaging of is het ontvluchten van het lijstje van moeders de hoofdreden. We gaan op weg voor de tunneltjes route, de wat?, Ja de tunneltjes route. Degene die deze route heeft bedacht, heeft zich overigens na een Coronaprikje, afgemeld voor deze keren draaien en weer doorgaan route. De route gaat over Alkmaar, Heerhugowaard richting Obdam om, na exact 63km, koffie te drinken bij de 3-Hamers in Beets. Toen waren alle grappen over tunnel few en komt er nog licht aan het eind van de tunnel wel gemaakt. De vakantie terug gekeerde Italiaanse kopman “Enrico ticiticitaci van Erkelens” wist de 63 km heel duidelijk uit te leggen, maar mistte de 2 zwaaiende uitbaters volledig en vroeg zich bij 64 km af of we te ver waren. Ja dus. Mark, Roland en Dennis waren ondertussen al huiswaarts, dus met 18 man koffie in het zonnetje en voor de meesten een appelpunt, deze keer geen diepvries ellende, maar een vers puntje uit de Middenbeemster. We vervolgde onze weg het tempo ging lekker omhoog. Het regenbuitje mocht de pret niet drukken en was van korte duur. Richting Purmerend, langs het kanaal en aan de ander kant van het kanaal richting Spijkerboor ging er nog wat meer gas op de lolly. Even checken in Oost-Knollendam of “Uw orginele rijdende reporter” echt op vakantie is. Ja dus. En dan langs de Zaan over de dijk zie je aan het eind van de tunnel het beloofde land Wormer.
(volgende week is deze “Uw rijdende reporter” er ook niet om de journalistieke vrijheid in leven te houden, wie er zin in heeft pak hem op en blijf uit die Tunnel few)
