Vandaag belooft een topfietsdag te worden Ideale tempartuur een bijna volledige groep en een prachtige route richting het oosten van Noord-Holland. Op het gebruikelijke punt verzamelen we ons om 08.30 uur. Vandaag hebben we een aantal aangekondigde gastrijders die ook voornemens waren om richting Marken te rijden en die er toevallig achter kwamen dat we die kant op gingen. Wel zo gezellig !!
Wim arriveert ook tijdig op de vertrekplaats. Kennelijk heeft hij een ander weerbericht gezien als wij want hij heeft zo ongeveer de volledige standaard fietsvrienden uitrusting uit het magazijn gehaald. Armstukken, beenstukken, mouwloze overjas en ongetwijfeld, voor uw rijdende reporter gelukkig niet waarneembaar, zijn (eigen) gebreide wollen onderbroek met lange pijpen. Zijn uitrusting trekt natuurlijk aandacht en is direct onderwerp van het gesprek. Wim beseft ook wel dat hij het enigszins verkeerd heeft ingeschat. Door “ik kan het altijd toch nog uittrekken” probeert hij het bombardement aan opmerkingen te vermijden maar hij moet het uiteindelijk toch maar ff ondergaan.
Na de lachspieren te hebben opgewarmd zijn de beenspieren aan de beurt. We rijden via de Enge en Wijde Wormer op naar Purmerland. Hier zit ff een psychologische training in de route ingebouwd. We rijden van Purmerland door Den Ilp naar Amsterdam om daar om te keren om de route langs het Noord Hollands Kanaal te vervolgen in precies de omgekeerde richting. Bij Purmerend, waar we net vandaan kwamen, aangekomen steken we het kanaal over en doen we dezelfde route min of meer nog een keer over langs de Jaagweg wederom richting Amsterdam.
Uw rijdende reporter komt naast Mark (H) te rijden. Kennelijk heeft hij het stukje van vorige week gelezen. Zou hij dan die (enige) lezer zijn? Hij refereert aan het ontbreken van de “wall of sound” vandaag. Joep is er vandaag niet bij en Hans redt het niet in zijn eentje. Mark maakt de opmerking dat de “sound of silence” vandaag meer van toepassing is. Dit kan natuurlijk ook liggen aan de groeiende concentratie op het avontuur in Italië dat de komende week van start gaat. Degenen die meegaan beginnen zich toch langzamerhand wel te focussen op de uitdagingen die we daar zullen aangaan. Ieder op zijn eigen manier trouwens want er is ook nog een deelnemer die het erop gokt dat alcohol uitstekend zal kunnen functioneren als brandstof voor de ritten aldaar. Hij is in ieder geval tot de late uurtjes bezig geweest met de inname. Het zou natuurlijk niet passend zijn dat uw rijdende reporter de identiteit van deze rijder onthult. En dat doen we dan ook niet toch Ed?.
Aan het einde van de Jaagweg gaat het naar Broek in Waterland. Uw rijdende reporter rijdt naast Gerben op de gouden koets voorop. In Broek aangekomen raakt de computernavigatie een beetje in de war. Stephan grijpt direct in en wijst ons de goede weg. Uw rijdende reporter komt door die move achterin te rijden. Dat doet je meteen weer realiseren dat je daar wel flink moet klussen om bij te blijven. Het is eigenlijk een aaneenschakeling van tempowisselingen als je achterin rijdt. Na de bochten moet je flink aanzetten om weer aansluiting te krijgen. Als er voorin 30 km/u wordt gereden is het niet uitzonderlijk dat je achterin regelmatig de 40 km/u raakt. Marcel en Ed rijden vaak achterin om ervoor te zorgen dat de gehele groep bij elkaar blijft en de veiligheid voor iedereen te garanderen. Vandaag rijden ze ook allebei achterin. Ook Ed dus. Zal de alternatieve brandstofstrategie dan toch werken? Uiteindelijk belanden in het pittoreske Marken waar we op onze vaste adres aan de haven belanden voor de traditionele koffie met appeltaart.
De prijs hiervoor doet vermoeden dat de uitbater bezig is met een inhaalrace om zo de covid perikelen te compenseren of het moet gewoon zo zijn dat we een reguliere toeristenbehandeling krijgen. Desondanks is het toch genieten geblazen aan de historische haven en het kost weer moeite om het geheel in beweging te krijgen.
Het eerste deel van de terugweg, de dijk van Marken, is gezien de breedte altijd weer een uitdaging. Vandaag vanwege het mooie weer al helemaal. Het aantal tegenliggers, een mix van toeristen en elektrische gelegenheid fietsers, is zo groot dat we de dijk geheel 1 op 1 (achter elkaar voor de niet deskundige lezer) dienen af te leggen als we de overkant veilig willen bereiken. Vanaf Monnickendam gaat het een stuk beter. Stephan heeft de route vandaag zo gepland dat we, gezien de groepsgrootte, zo veilig mogelijk kunnen rijden.
Met een lus langs de IJsselmeerdijk rijden we onder Edam door naar Kwadijk. Daar worden de materialen en de berijders nog even op de proef gesteld. Het wegdek bestaat over een afstand van drie à vier kilometer uit klinkers. Aan het einde resulteert dat erin dat je het gevoel hebt dat overeenkomt met een milkshake vlak voor het uitserveren.
Bij Purmerend krijgen we vanwege de gesloten brug nog even de tijd om ons mentaal voor te bereiden voor het laatste stukje naar huis.
Langs het Noord Hollands Kanaal (waren we daar vandaag al niet eerder langs gereden?) rijden we via Spijkerboor naar Oostknollendam alwaar uw rijdende reporter collectief wordt uitgezwaaid. Proef ik daar nu opluchting uit de groep of zal het een welgemeend afscheid zijn. Het zal wel een mix van beide zijn stel ik me voor mijn eigen gemoedsrust maar zo voor.
De vraag is natuurlijk altijd weer wie in de rapportage even een kleine steek onder water kan verwachten aan de hand van de rit of de gesprekken tijdens de rit. Nou heren ik hoop dat het weer meevalt. Tot de volgende keer.
Marcinello uw rijdende reporter.
