Verslag

Verzoeknummer

Eindelijk weer een bericht van uw rijdende reporter. De inspiratie om te schrijven had de afgelopen weken besloten om het aantal boventallige verlofdagen in een keer op te nemen met een langdurig leeg blad als gevolg. Maar niet vandaag. Eerlijk gezegd was er nog een zetje (verzoekje) nodig van de condor maar we zijn er weer. We zitten in een interessante fase van het zomerseizoen. De lengte van de ritten begint op te lopen en de algehele vorm in de groep begint zich te manifesteren.

Vanmorgen natuurlijk weer een oranje verzameling bij de brandweer met een in afwijkende kleur gestoken gastrijder. De ploeg is zoals te doen gebruikelijk stipt om 08.30 uur compleet. Simon en Gerben nemen, zoals tot enkele weken te doen gebruikelijk, als eerste de kop. Gerben uiteraard weer op de gouden koets. Oh ja; dat doet me eraan denken dat de naam van de blauwe smurf nog dient te worden vervangen. Na lang beraad en ampele overwegen kan niet anders geconcludeerd worden dat het blauwe van de smurf toch wel zijn reputatie heeft opgebouwd in het peloton. Zelfs nu hij een paar weken in de lappenmand heeft gelegen en wat minder aanwezig is geweest. Als je dit gegeven combineert met zijn nieuwe karretje in de tint van een zoetgerijpte smakelijke tomaat komt de combinatie “blue tomato” boven water drijven. Laten we het daar voorlopig als werknaam maar ff ophouden. 

De rit gaat vandaag eerst naar het noorden. Wind op de kop en ondanks een zonnetje toch behoorlijk fris voor de tijd van het jaar. Dat zie je ook terug in de diversiteit aan kleding in de groep. Alle soorten kleding door elkaar heen variërend van het volledige zomertenue tot Jeroen in zijn wollen onderbroek. Dit natuurlijk om zin fragiele knietjes op temperatuur te houden. Althans dat is de verklaring van Jeroen. Hem kennende kan het ook gewoon een kwestie zijn dat hij gewoon vergeten is waar hij zijn zomerkleding heeft opgeborgen. Het laatste lijkt mij het meest aannemelijke. Bij de brug bij het Alkmaardermeer geven Simon en Gerben de kop af en valt de eer aan Frank en uw rijdende reporter ten deel om het peloton door het eerste deel van de Schermer te leiden. Na een kilometer of 8 is de conclusie dat het toch wel stevig waait en is het de beurt aan het volgende koppel. Marco (M) onze rijdende banketbakker die net terug is van een tropische vakantie (niets van te merken hoor Marco) en Rob P de immer energieke fietsvriend uit Purmerend. Voor Marco natuurlijk ook meteen een testmomentje. Hij gaat samen met Jos over 4 weken The Ride rijden. Het peloton meandert zich over de kronkelende dijkwegen in de Richting van Ursem. Iedereen is relaxed maar net voorbij Ursem staat de boel in een keer op scherp. Een van de voorgangers mist een afslag naar het fietspad met als gevolg grote verwarring bij alle volgers. Direct staat iedereen op scherp !!. Gelukkig loopt het allemaal goed af. Normaal gesproken gebeurt dit maar zelden maar nog geen paar kilometer verderop, net nu de hartslag weer een normaal niveau heeft bereikt, gebeurt het nog een keer. Ook dit loopt gelukkig goed af. We steken de A7 over boven Hoorn en rijden door de West-Friese lintbebouwing verder in de richting van het Noorden. We krijgen hierbij gezelschap van een groep damesfietsers uit Ursem die bezig zijn met hun wekelijkse zondagsrit. Of het nou voor de gezelligheid is of dat ze het gewoon lekker vinden om ff uit de wind te rijden ze blijven zeker 20 km gelijk met ons op rijden. Uiteindelijk haken ze vlak bij Bovenkarspel af. Daar staat ons een heerlijk terras te wachten bij café/restaurant De Buren waar onze Condor heeft geregeld dat ze speciaal voor ons al om 10 uur geopend zijn. 

Daar realiseer je de mooie dingen die je meemaakt als fietsvriend. Wat is er nu leuker om onder het genot van een warm stuk appelgebak met koffie in het zonnetje te genieten van het gezwets in de groep. Ja gezwets want inhoud heeft het vaak niet of nauwelijks. Ook vandaag gaat het zoals te doen gebruikelijk weer nergens over. In ieder geval niet iets wat de moeite is om op papier vast te leggen. Lachen staat voorop en daarna komt de inhoud aan de beurt. Gelukkig zijn onze stops dermate kort dat we aan het laatste vaak niet toe komen. Lachen en appelgebak geven weer nieuwe energie voor de terugweg. 

En wat voor energie. Het tempo gaat er op de dijk langs het IJsselmeer goed op en ligt voortdurend zo rond de 38 km/u. Dit houden we vol tot Hoorn. Zo dat schiet tenminste op. Je kunt alleen maar door Hoorn komen via het centrum. Altijd een obstakel en goed uitkijken geblazen. Voorbij Hoorn schiet de berijder van de gouden koets even kort in de kramp vanwege een gebrek aan kilometers in de afgelopen weken. Dit gebeurt nog twee maal maar we weten het rijdende te houden. Sterker nog het tempo blijft nagenoeg onveranderd hoog op weg naar Purmerend. Hier haakt Rob af. Bij Neck besluit Gerben zichzelf ook uit het lijden te verlossen. Hij slaat af om via Jisp de kortste weg naar huis te nemen. Degenen die regelmatig meerijden weten dat de Noorderweg werkt als een rode lap op een stier. Luik naar beneden en gas erop. Onze condor weet dit natuurlijk ook en zet op de kop de gaskraan nog ff extra open. Voor ontsnappingen derhalve geen ruimte !!

Vlakbij de Enge Wormer aangekomen zie ik dat Jos de aansluiting met de groep is kwijt geraakt en ik besluit met te laten terugvallen om hem op te wachten. Op het moment dat hij bijna bij me is, bij de brug de Enge Wormer in, roept hij dat hij afslaat richting Zaandam. Voor niets gewacht dus #!!## en de aansluiting met de groep kwijt geraakt. Er zit niets anders op dan de kop naar beneden en de achtervolging inzetten. Helaas blijkt er nog voldoende energie in de groep te zitten om de eindsprint in te zetten. Ondanks mijn tempo van boven de 35 km/u zie ik de groep alleen maar verder wegrijden. Er rest niets dan nog even naar de overkant te zwaaien bij de Bartelsluis. Het laatste stukje naar Oostknollendam en het zit er weer op. 

Bij het stopzetten van de fietscomputer blijkt nog maar eens dat er vandaag, ondanks de wind, best stevig is doorgereden. Het gemiddelde staat op 31 km/u. Behalve met de rit vandaag ook weer even geoefend met het schrijven van een stukje. Binnenkort misschien weer meer. 

Marcinello uw rijdende reporter.