Uw rijdende reporter krijgt regelmatig suggesties uit de groep om over allerlei onderwerpen te schrijven of juist niet te schrijven. Conform de regels van het gilde van rijdende reporters bepaalt uw rijdende reporter natuurlijk altijd zelf wanneer en wat hij opschrijft in de verslaglegging. Zelfs “zal ik je nog ff uit de wind rijden” heeft geen invloed op de verslaglegging. Dit verslag is daarop eerlijk gezegd wel een uitzondering.
Uw rijdende reporter heeft om de lijn van de woorden van Marco Borsato te blijven “een inspiratiepauze”. Maar als Stephan een berichtje stuurt of er nog een verslag komt dan is nee natuurlijk geen optie. Afgelopen zondag was het alweer de tweede keer dat we in met zijn allen op verantwoorde afstand verzamelden bij het vertrekpunt bij de brandweer. Dit geeft na 1,5 jaar groepsgemis toch weer direct een andere dimensie aan de zondagse fietsrit. Zelfs voordat we vertrekken worden de eerste scherpe opmerkingen alweer uitgewisseld. Wat hebben we dat toch gemist met zijn allen.
Vorige week ging de rit naar Callantsoog en deze week ligt de route wederom in noordelijke richting namelijk Schagen. De wind blijft stabiel uit het noorden komen. Voor de routebepaling een welkome afwisseling maar de temperatuur blijft wel bijzonder laag. Alle rijders zijn nog steeds gekleed in de winteroutfit. De zomerfietsen zijn wel weer van stal gehaald. Ik weet niet wat het is maar het lijkt wel of de meerderheid van de groep heeft besloten om nieuw materiaal aan te schaffen. Menig profrenner zou likkebaardend het groepsassortiment bewonderen. Dit verklaart natuurlijk ook de voortdurende glimlach van Martin bij onze hofleverancier en sponsor Piet de Wit. We hebben met zijn allen een flinke deuk in de collectie geslagen. Maar zoals elke renner weet; uiteindelijk moet je toch gewoon trappen om van a naar b te komen. Beter materiaal verlicht het trappen wel maar het tempo en de afstanden zijn de laatste tijd omhoog gegaan dus de inspanning blijft uiteindelijk gelijk!
We vertrekken klokslag 08.30 uur in kleinere groepen met tussenpozen. De wind is vandaag aan de stevige kant. Ook de rijders die normaal aaneengesloten lange stukken voorop rijden geven nu na enkele kilometers de kop weer af. Collectief de beuk erin dus. Al snel blijken de tussenpozen bij het vertrek wel wat beperkt te zijn geweest. Uw rijdende reporter maakt onderdeel uit van de eerste groep maar de tweede en derde groep sluiten al snel bij oponthoud door verkeerslichten aan. Zij wentelen zich vervolgens in het comfort van de groep en rijden lekker uit de wind. Totdat onze groepskapitein gesteund door weidse gebaren en in luide niet mis te verstane bewoordingen aangeeft dat het na dertig kilometer toch echt tijd wordt dat de tweede groep de kop overneemt. Geen ontkomen aan dus. Bevel is bevel !!
Na ongeveer vijftig kilometer arriveren we op het plein in het centrum van Schagen. Toch wel gek! Er is nog maar 1 koffiezaak open. Enrico zorgt voor de koffie. Zoals Jeroen later aangeeft voelt dit als een lot uit de loterij. FF zonder gekheid; wat is dit toch een cadeautje dat we met zijn allen “semi collectief” op zondagmorgen weer van onze collectieve hobby mogen genieten. De kou, want het is ook in Schagen nog steeds fris, kan ook de pret niet drukken. Misschien wordt de pret ook wel vergroot doordat iedereen zich realiseert dat we de terugweg grotendeels wind in de rug zullen hebben. Een aanlokkelijk vooruitzicht. Iedereen springt na de koffie vol motivatie en energie weer op de fiets. Ik kan hierbij het beeld van springende koeien die na een winterseizoen weer voor het eerst in het weiland mogen, niet onderdrukken.
De koffie blijkt magische werking te hebben gehad want op de terugweg gaat het gas er flink op. Tussen Alkmaar en Wormerveer registreert de fietscomputer zelfs een gemiddelde snelheid van 38,5 km p.u. Zal het materiaal er dan toch voor zorgen dat we zoveel harder gaan of is het gewoon de opgekropte frustratie van de laatste 1,5 jaar die zich vertaalt in hoge snelheden. Wat het ook is het gaat snel en we komen met zijn allen weer goedgemutst in Wormer aan. Bij het Alkmaardermeer worden er nog op de opgang naar de brug enkele Hinnetjes uitgevoerd. De rit heeft natuurlijk wel ff impact gehad maar in Wormer aangekomen zie ik alleen maar tevreden blikken om me heen. Een goeie die een fietsvriend die dag saggerijnig krijgt.
Dit proeft naar meer. Tot de volgende keer.
Marcinello uw rijdende reporter
