Zondagmorgen en het is weer tijd voor een drive by zwaai by. Ditmaal, de dag voor koningsdag, met een aangekondigde verassing in petto. Met inmiddels vaste maat Joep (waarschijnlijk de enige die in staat is om het emotioneel ruim 90 km met de rijdende reporter uit te houden) rijden we stipt op tijd weg om zo te zorgen dat we circa tien minuten en daarmee voldoende afstand houden van onze andere fietsvrienden voor en achter ons.
De route leidt ons via de Middel naar de polders rondom Assendelft. Na een aantal lussen belanden we in het witte dorp in Assendelft. Hier wacht ons een mooie verassing. Oranje tompoezen (goedgekeurd door medebakker Joep) van onze fietsvriend Marco vergezeld van een lekkere kop koffie en de gastvrijheid van Hans ondersteund door zijn dochter. Top geregeld.
Wel ff de gang erin houden want we willen ons natuurlijk aan de afgesproken afstand houden. Voorzien van een flinke suikershot rijden we weer de polder in. Nog maar een lusje waarna we over het Zuideinde in Westzaan komen te rijden. Op zich een mooie weg maar met de racefiets toch niet geheel ideaal. We rijden in zuidelijke richting maar tegen de tijd dat we bij Zaandam aankomen heb ik toch al diverse malen moeten controleren of mijn vullingen er niet uit getrild zijn. We draaien rechtsaf de dijk op richting de pont en via de weg langs de Nauernasche vaart belanden we bij de Watertoren en gaat het richting de spoorwegovergang bij Zaandijk. Toch opvallend dat we met drieëntwintig man hemelsbreed niet ver van elkaar rijden en elkaar niet tegenkomen. Bij de spoorwegovergang krijgt de Garmin (of ligt het aan mijJ) het moeilijk. We raken de route kwijt en besluiten maar onze eigen weg te vinden en via de Zuiderweg nog even naar Purmerend te rijden. Hier kiest Joep ervoor om thuis nog even van het lekkere weer te genieten. Want wat is het fantastisch weer. Een tikje koel maar stralend zonnig en voor het eerst in tijden bijna windstil. Dat is ook wel eens lekker!! Ik besluit er nog een lusje aan vast te plakken en door de Beemster terug te rijden. Op een kruising in de Beemster moet ik even stoppen naast een dame die de opmerking maakt dat ik wel erg oranje gezind ben. Kan ik me voorstellen; helemaal nu het tenue recentelijk is gecomplementeerd met de zapatos naranjas. Zelfs een oudere dame met zichtbeperking kan het felle oranje van de oranje pantoffels niet missen natuurlijk. Na een kort praatje (nee; ze was zeker vijftien jaar ouder!!) de draad weer opgepakt en via de Beemster gaat het langs het Alkmaardermeer naar huis. Wederom een prachtige dag met een mooie route en zelfs nog een lekkere tompoes op de koop toe. Veel beter gaat het niet worden alhoewel ik wel ruiterlijk moet toegeven dat het gemis van de groep de feestvreugde wel een beetje dempt. Het is echter niet anders. Laten we hopen dat het weer snel verandert.
Dank weer aan Dennis en Stephan voor de organisatie en Hans en de familie voor de gastvrijheid en last but not least Marco voor zijn bijdrage aan de instandhouding van het overgewicht van de groepsleden. Tot volgende week.
Marcinello uw rijdende reporter.
