Nog een paar dagen voor de start van het jaarlijkse avontuur gaan we met 21 man op pad, de meeste mannen willen nog even de Puntjes op de i zetten.
We kronkelen door de polder van Wormer richting Purmerend waar we van de standaard route afwijken. Met een lucht vol afwisselende wolkengezichten en hier en daar een zonnestraal is het weer volop genieten.
Ten zuiden van Purmerend staat ook Rob al te wachten om aan te sluiten. Met zijn komst is het peloton in evenwicht, twee aan twee gaat de rit met tegenwind verder langs het kanaal richting Amsterdam.
Vlak voor we Amsterdam binnen rijden, slaan we de polder in.
Ondertussen hebben de wolken zich wat dichter samengepakt en laat wat inhoudt naar beneden vallen, maar met een redelijk temperatuurtje maakt niemand hier een Punt van.
Via de Schellingwoudebrug en Zeeburg komen we op het schapenpad waar een van de vaste bewoners midden op het fietspad de oranjekudde schaapachtig staat aan te kijken, zonder ook maar een vin te verroeren.
Via Muiden slingeren we in een gestaag tempo langs De Vecht richting Weesp.
Tot hier was de route tot in de Puntjes, maar dan schieten de kopmannen een afslag voorbij.
Via het Amsterdam-Rijnkanaal in één streep naar Nigtevecht waar we even moeten draaien en keren om weer langs het kanaal uit te komen. En dan staan we oog in oog met de nieuwe fietsbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Als een kleine Alpe d’Huzes beklimming slingeren we omhoog om vervolgens via haarspeldbochten weer af te dalen.
Dan aan de voet weet onze kopman het even niet meer…. links? rechts? of nee toch links? maar als Punt je bij paaltje komt herinnert hij het zich weer, toch links pff wat een opluchting.
Ja eindelijk koffie, na 65km voorovergebogen te hebben gezeten ploffen we neer in café restaurant de Punt.
Koffie? 10 ongeduldige vingers gaan de lucht in cappuccino? 11 vingers, hè we missen er nog èèn. O ja thee, we zitten niet in de kleedkamer van een of andere amateur voetbalclub J.
Voor de inwendige mens wordt ook gezorgd, appeltaart met slagroom? Een paar vingers gaan omhoog. Omdat de meeste mannen bang zijn het overgewicht de bergen in Italië op te slepen, kiezen de meeste voor appeltaart zonder slagroom.
De twee buitenbeentjes vragen om ander gebak… helaas is er alleen appeltaart. Ik krijg er een Punt hoofd van.
De bediening regelt de uitgifte tot in de Puntjes. De twee buitenbeentjes krijgen een aantal mini stroopwafeltjes.
Via de oeverlandroute, de Gein en de Gaasp wordt de rit voortgezet naar Amsterdam.
Om de drukte te omzeilen 😉 gaan we lekker langs het centraal station, het westerpark naar de pont die we halverwege zien vertrekken.
Alle tijd om voor het “Kissing couple” foto’s te maken, wat een mooi Hollands plaatje oplevert (het oranje voor het delfts blauw).
Na de pont wordt er nog een klimmetje ingelast alles om de klimspieren te prikkelen, na Poelenburg draaien we rechtsaf via het tunneltje naar de kalverhoek, eerst nog de klim langs de A7 waar nog even afgesprint moet worden.
Ik ga er een Punt aan breien. Mannen veel succes in Italië, jullie zijn er klaar voor.
Voor de thuisblijvers, vooral blijven doorgaan.
De Bengel
